Son İbni Sirac’ın Maceraları

Açıklama

Bu öykünün yurdundan uzak kalmanın acılarını duymuş ve içinden yurduna tümüyle bağlı bir insanın eseri olduğu kolayca anlaşılır.
Gırnata’nın ve Elhamra’nın, Kurtuba Camii’nden başka bir şey olmayan ve kiliseye çevrilen bu mabedin görünümlerini kendi gözlerimle yerinde görerek betimledim. Bu betimler, “Paris-Kudüs Yolculuğu” adlı eserimdeki şu satırlara bir ek gi-bidir:
“Cadix’ten Kurtuba’ya gittim. Bugün, bu kentin kilisesi olan camiyi hayranlıkla seyrettim. Şairlerin mutluluk ülkesi saydıkları eski “Bètique”yi dolaş-tım. Andujar’a kadar çıktım ve aynı yoldan Gırna-ta’ya döndüm.
Elhamra bana, Yunanistan’ın tapınaklarından son-ra bile seyredilmeye değer göründü. Gırnata vadi-si pek şirindir ve Sparta vadisine çok benzer. Mag-riplilerin böyle bir ülkeyi yitirdiklerine yanmaları kolayca anlaşılır.”
(“Paris-Kudüs Yolculuğu”, VII. ve sonuncu bö-lüm.)
Bu öyküde sık sık Zegrinlerle İbni Siraclar arasın-daki serüvenden söz edilir. Bu serüven öyle iyi bilinir ki , bu konuda burada bilgi vermeyi gerek-siz buldum. Aslında, öyküde de konunun anla-şılması için yeterince ayrıntı vardır.

Chateaubriand