Açıklama
Zamanın getirdiği değişimlerin, dinin belirlediği doğru yoldan sapmalara neden olduğu ve bu durumun, idari mekanizmalarda kendini göstererek toplumun siyaseti üzerinde etkili olduğu bir gerçektir. Sadr-ı İslam döneminin ardından siyasal farklılıkların oluşması ve bu farklılıkların iktidar mücadelesine dönüşmesi, Ehl-i Sünnet ve Şiâ arasında belirginleşmiştir. Her iki taraf da Râşid Halifeler dönemindeki uygulamaları referans alarak sosyal ve siyasal olayları değerlendirmiştir. Bu nedenle çalışmamızı, bu döneme odaklanarak gerçekleştirdik.
Çalışmamızda, Ebû Nu’aym el-İsfehânî’nin Kitâbu’l-İmâme ve’r-Raddu ala’r-Rafida isimli eserini ana kaynak olarak kullanarak, İmâmet ve ilgili meseleleri inceledik. Bu eser, Ehl-i Sünnet ve Şîâ’nın temel argümanlarını ele alıp tartışmakta olup, konuyla ilgilenen aydınlar için değerli bir bilgi kaynağı sunmaktadır.